[zaloguj się]

NAGALIĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg m praet nagålił.

stp, Cn brak, Linde XVIIXVIII w.

Podać piłkę (o grze); tu w przen:

W porównaniu: Czy ćie żywo ſpáſł ogiéń/ ten co Troią ſpalił? Czy ćie kto ſrogiéy ręce/ iák piłę nágalił? GórnTroas 42.

Formacje współrdzenne cf GALIĆ.

LW