[zaloguj się]
[pdf]

NAGROBEK (32) sb m

a pochylone, o oraz e jasne.

Fleksja
sg pl
N någrobek någrobki
G någrobku
I någrobki(e)m

sg N någrobek (29). ◊ G någrobku (1). ◊ I någrobki(e)m (1). ◊ pl N någrobki (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

1. Krotki utwór literacki napisany z powodu czyjejś śmierci; epitaphiúm Cn [w tym: komu (27), czemu (2)] (31): Nagrobek opiłéy bábie. KochFr 71, 66, 70, 73, 86, 116 (14); Nagrobek Stán. Grzebskiemu PudłFr 13, 27, 28, 40, 60, 61, 65; KochFrag 50, 51; CzahTr L3v; Nagrobek Marćinowi Stárzechowſkiemu Dźiećięćiu/ ieno XXX. godźin żywemu. SzarzRyt C4v, C4 [2 r.], D2, D4.

nagrobek od kogo (2): Nagrobek mężowi od zony. KochFr 81, 124.

2. Napis nagrobny; sepulchrum Cn (1): Przynamniey ćiáło vcżćiwie w grob włożćie/ A ná nim ſmutną tę pámięć położćie: [...] TV LEZY, ŚMIERCIĄ SAMA ZVVYCIĘŻONY, ON STEPHAN z SZOMLA, BATORY RZECZONY [..,]. Z tákim nagrobkiem/ on Pan w rzecżách biegły/ Niech odpocżywa GrochKal 20.

Synonimy: 1. epitafijum; 2. »napis nagrobny«.

ES