[zaloguj się]

[REGNUM sb n

Fleksja

N sg regnum.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Stan, gdy król sprawuje swój urząd; rządy króla [władza, władanie, moc – regnum Cn]: BielKron 1597 719 cf Szereg.
Szereg: »regnum abo interregnum«: PO odiéchaniu Krolewſkim [tj. Henryka Walezjusza] byłá Conuocácia w Wárſzawie [...]. Támże Poſłowie miedzy ſobą diſputowáli długo/ ieśli Regnum ábo Interregnum [...]. Tey ſentenciey że ieſt Regnum bronili/ Krzyſztof Wárſzáwicki [...]/ y Stániſław Bykowſki [...]/ y Niedźiałdowſki. BielKron 1597 719.]

KO