![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: NAJEZNIK | Następne hasło: [NAJEŹDZICIELKA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NAJEZNY (1) ai
a pochylone, e jasne; najazdny z tekstu nie oznaczającego pochyleń.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| f | N | n | N | nåjazdn(e) | |
| I | nåjezną | I | |||
sg f I nåjezną. ◊ [n N nåjazdn(e).]
Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVI) w. błędnie: najezdny zam. nadzieżny.
Znaczenia
Przymiotnik od „najazd”:
[Wyrażenie: »najazdne wołanie«: Non est clamor adhortancium ad pugnam/ Nye ieſth to gloſſ poruſzayvczÿch ſze ku bythwie neque vociferacio compellencium ad fugam/ anÿ nayaſdne wolanÿe ſktorego by muſzaly vczekacz TomZbrudzBrul Ex 32/18].
a. Zdobyty przez napaści:
W połączeniu szeregowym: nieſłuſznégo zátrzymáwáczá z rzeczą vłápioną/ naiezną/ opánowáną/ zátrzymáną záchował/ w obronę przyiął [cum re rapta, invasa occupata et detenta] SarnStat 897.
KCh