[zaloguj się]
[pdf]

NALEGANIE (6) sb n

Oba a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
N nalegani(e)
G naleganiå
D naleganiu
I naleganim

sg N nalegani(e) (1). ◊ G naleganiå (2). ◊ D naleganiu (1). ◊ I naleganim (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Domaganie się, żądanie, nakłanianie; solicitatio Mącz, Cn; compellatio, efflagitiatio, instantia Cn (6):

naleganie komu (1): Solicitatio, Stáránie/ nálegánie komu Mącz 399c.

naleganie od kogo [= w czyim imieniu] (1): A gdy ich obieránie minie: tákie ártykuły nápiſzą/ ktoremi myślom ſwoim ſłużyć/ y ſeymowe ſpráwy zátrudnić vśiłuią: y nálegánim w rzeczy od wſzytkich bráćiey/ á ono ſámi od ſwey głowy y áffektow ſwoich/ zdrowym y należytym kroleſtwu rádom ſeymowym przeſzkody y zamieſzki/ iákie mogą/ czynią SkarKazSej 694a.

W charakterystycznych połączeniach: naleganie jawne, przykre.

Wyrażenie: »uporne naleganie« (1): Krolá vpornym nalegánim do przyſięgi/ y potwierdzenia praw/ y wolności Koronnych przywodzili StryjKron 616.
Szereg: »naleganie i proszenie« (1): Nalegániu lepak iáwnemu y proſzeniu vſtáwicżnemu pozwolić [ambitioni vero apertae ac petitioni improbae annuere]/ nieſpráwiedliwośći przyſtoi. ModrzBaz 44.
Wyrażenie przyimkowe: »dla nalegania« = propter improbitatem PolAnt, Vulg (2): BudBib Eccli 20/14; A ieſli on będźie trwał kołácąc powiedam wam/ choćiażby mu też nie dał wſtawſzy przeto że ieſt przyiaćiel iego: wſzákoż dla przykrego nálegánia [propter improbitatem tamen eius] iego/ wſtawſzy da mu ile potrzebuie. WujNT Luc 11/8.

Synonimy: domaganie, napieranie, żądanie.

Cf NALEGAĆ

ES