Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NAPEŁNIAJĄCY

Następne hasło: NAPEŁNIĆ »

NAPEŁNIANIE (3) sb n

Oba a oraz pierwsze e jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja

	sg
N	napełnianié
G	napełnianiå

sg N napełnianié (1). ◊ G napełnianiå (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Sprawianie, że czegoś jest gdzieś za dużo, przepełnianie (1)
2. Wyrażenie: »napełnianie [= zaludnianie] ziemie« (1)
3. Kawałek tkaniny wszyty w podarte miejsce, łata (1)

1. Sprawianie, że czegoś jest gdzieś za dużo, przepełnianie (1): ſłodkie rzecży dla napełniania chęć [ku jedzeniu] oddalaią. GlabGad I5.

2. Wyrażenie: »napełnianie [= zaludnianie] ziemie« (1): pożądliwość porządna/ dla wywodzenia potomſtwá/ y nápełniania źiemie/ żadnym obycżáiem nie ieſt grzechem CzechRozm 163.

3. Kawałek tkaniny wszyty w podarte miejsce, łata (1): teści nigd niewſzywá płata nowovczynionego ſukna/ w wiotchą ſuknią/ A gdźieby inaczyi/ napełnianié iego nowé [supplementum novum; ſztuká nowa WujNT]/ vimuie wiotchęmu/ i gorſzé się przedarćié s ſtáwá. MurzNT Mar 2/21.

Synonim: 2. sztuka.

Cf NAPEŁNIAĆ