[zaloguj się]
[pdf]

[MAIJA sb f

maija a. magija.

W pierwszym a wahania, końcowe pochylone.

Fleksja
sg
N måijå
G måijéj
A maiją
L maij(e)j

sg N måijå. ◊ G måijéj. ◊ A maiją. ◊ L maij(e)j.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.

Wiedza tajemna; czarnoksięstwo [magειa – umiejętność przyrodzonych rzeczy, doskonała mądrość Mącz 203c; magia ‒ mądrość w rzeczach skrytych, idem czarnoksięstwo Calep; cudotworność abo cudotworstwo przyrodzone abo i nabyte dowcipem, nauką; czarnoksięstwo; czarnoksięska nauka — magia; cudotworność zabobonna, czartowska ‒ magia praestigiatrix, monstrifica Cn]: Iáko ſie tedy rozumiáłá Magia/ z vczonych ludźi piſmá pokażemy. Powiedá Caelius być dwoiáką Mágią/ iednę ſromotną/ á tá ſye obieráłá/ około Czártów/ y ich náuk. Druga byłá Mądrośći przyrodzonéy doſkonáła náuká/ co po łáćinie zową Philozophiam náturalem. Pierwſzą nie Magiam/ ále Goetiam/ zwali Grekowie. Wtórą/ wſzyſey mądrzy náſzládowáli. [...] Tey Magiéy/ to ieſt/ iáko Plato ią wykłáda/ Boſkich rzeczy ſpraw/ chwały y wiádomośći Bożéy vmieiętnośći/ Zamolxidem kłádą BiałPos 156 (Linde); O Mágiey/ Alchimiey/ [król] rad ſie pytał. BielKron 1597 649.

Synonimy: czarnoksięstwo, czarowanie.]

FP