[zaloguj się]
[pdf]

MANGO (7) sb m

a jasne.

Fleksja
pl
N mangowie
D mang(o)m

pl N mangowie (6). ◊ D mang(o)m (1).

Sł stp brak, Sł stp nazw os notuje, Cn, Linde brak.

Handlarz w krajach tureckich, zwłaszcza handlarz niewolnikow [mango ‒ rostucharz, co frymarczy, podkoni BartBydg; ‒ ktorzy przed czasy ludźmi kupczyli, mangones byli zwani Mącz 207d; ludokupiec, ludzi przekupien; wendetarz leda czego – mango Cn] (7): Kiedykolwiek ieſt wypráwá woienna Turecka przećiw Krześćiánom/ záwżdy Mángowie kupcy idą w towárzyſtwie z Turki BielKron 261v; Kupcy Tureccy ktore zowiemy Mángowie gdy tám przyieżdżáią/ tárgnią źiemię ná łokieć BielKron 268v; iż ſie dobrze ználi ná kámieniach y ná inych rzecżach iáko Mángowie BielKron 459, 261v marg, 268v marg, 459; [Kozacy] powinni dáć dźieſięćinę z łupu trzećiego cżłowieká Ceſárzowi/ drugie ná ſwoy pożytek Mángom przedáią BielSpr 53.

Synonimy: ludzikrajca, ludzioprzedawca, martahuz, martalaus, uwodziciel.

AL