[zaloguj się]
[pdf]

MANTEL (2) sb m

mantel (2), [mentel].

-a- (1), -å- (1) Mącz (1 : 1); e jasne; mentel z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja

N sg mantel (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Znaczenia
Płaszcz; mantelum Mącz [opończa ‒ mantelum vel mantellum Cn] (2): Diplois, Futrowáne álbo dwoyiſte odzienie/ Mántel/ Płaſzczik dwoycziſti álbo drugiem ſuknem podbity. Mącz 89c; Aliquando Mantelum, Płaſzcz/ Mantel. Mącz 208c; [mentel z fryzy, mentel uterfinowyInwMieszcz 1569 nr 145, 1574 nr 193, 1575 nr 200.]

Synonim: płaszcz.

AL