[zaloguj się]
[pdf]

MARGRABSKI (17) ai

mar- (14), mår- (1); mar- : mår- StryjKron (1 : 1); -grab- (13), -gråb- (1); -grab- : -gråb- Murm (1 : 1).

Fleksja
sg
mNmargrabski fNmargrabskå, margrabsk(a)
G Gmargrabskiéj
A Amargrabską
I Imargrabską
pl
A subst margrabski(e)
inne formy
sg m a. n G - margrabskiégo

sg m N margrabski (1). ◊ f N margrabskå (2), margrabsk(a) (2). ◊ G margrabskiéj (6); -éj (3), -(e)j (3). ◊ A margrabską (3). ◊ I margrabską (1). ◊ m a. n G margrabskiégo (1). ◊ pl A subst margrabski(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Przymiotnik od „margrabia” (17):
a. Należący do margrabiego (15):ſámá Litwá zebrawſzy ſie palili y puſtoſzyli Márgrábſkie kráiny bez odpárćia żadnego BielKron 371.
Zestawienie: »margrabska ziemia« = margrabstwo; tu w funkcji n-loc: Brandenburgia; marcania (margania) Murm, BartBydg, Mymer2; marchia JanStat [szyk 11:2] (13): Murm 32; BartBydg 87; Margania Merckland márgrábſka żie[mia]. Mymer2 34v; BielKron 371; Vandali [...] Dźiś ich część ſiedźi miedźi Márgrąbską [!] ziemią á miedźi lipskiem pod Ferdinándem. Mącz 475b; á położywſzy ſię obozem pod Frankfortem Miáſtem głownym/ nád Odrą rzeką oſtátki wſzyſtkiey ziemie Márgrábſkiey zburzył StryjKron 406, 406; VStáwiamy ná tym Séymie: áby było zámknioné przeſzćié ták wſzytkim Króleſtwá náſzego poddánym/ iáko téż poſtronnym Kupcóm przez Márgrábſką źiemię SarnStat 1236, 1227 [4 r.], 1236.
α. Derywat kompleksowy od połączenia „granica ziemi margrabskiej” (1): Ktemu Malborg podejrzany iest ImPanu Kanclerzowi zwiela przyczyn, bo y Granica Margrabska y Pomorska niedaleka ActReg 95.
b. Będący margrabią (1): áby ſie żaden ták do Króleſtwá náſzégo iádąc/ iáko téż z niego wyieżdżáiąc których mieyſc Páná Káiążęćiá Márgrábſkiégo nie dotykał SarnStat 1236.
c. Mieszkaniec ziemi podległej margrabiemu (1): Marcanus. Eyn marckman, Márgrábſky mąż. Murm 32.

Cf MARGRABIN

AL