[zaloguj się]
[pdf]

MATA (9) sb f

mat-, måt; końcowe a jasne.

Fleksja
sg pl
N mata maty
G måt
A maty

sg N mata (3). ◊ pl N maty (3). ◊ G måt (1). ◊ A maty (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Gruba plecionka ze słomy lub trzciny; matta, storea Calep, Cn; phormio Calep; segestria, teges Cn [matta ‒ rogoża BartBydg; matta, storea et teges – rogoża, też słomiana, trciniana, rokitowa deka Mącz 211c] (9): Storea ‒ Mata, rogozą. Calep 1009a, 430b, [643]b; Do cżeládney izby y do każdego złożenia/ pilnie tego ſtrzedz/ áby ſłomy nie noſzono: ále máty máią bydź/ iáko ná ſzkuty/ rządne od tego. GostGosp 22; Máty wymiárem robić/ miárę ich wiedźieć iáko wielkie/ iáko ich wiele trzebá ná ktorą ſzkutę GostGosp 90, 84, 90, 94; Potym ná brzegu gdyć iuż ſtánie ſzkutá [...] Ieſzcże nie záraz żyto ſyp ná máty Kupcże bogáty. KlonFlis E4v.

Synonim: rogoża.

AŻ