[zaloguj się]
[pdf]

REZUMOWAĆ (4) vb impf

rezumować (4), [resumować].

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w re- łac. oraz -owa-); a jasne.

Fleksja
inf rezumować
indicativus
praes
sg pl
3 rezumuje rezumują
imperativus
sg
2 resumuj

inf rezumować (2). ◊ praes 3 sg rezumuje (1). ◊ 3 pl rezumują (1). ◊ [imp 2 sg resumuj.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Rozmyślać o czymś, zastanawiać się nad czymś (3): (nagł) Ian Ocieſki/ Kánclerz Koronny. (–) TO iuż tu nie moy rozum/ tę głowę ſzácowáć/ Bo by tu namędrſzemu/ trzebá rezumowáć. RejZwierz 58v.

rezumować co (1): (nagł) Sirakowski Káſztellan Lęncki (–) [...] Bo w Rzecżypoſpolitey/ gdy był w onym kole/ Mogł ſie żacżek przećwicżyć/ pewnie w iego ſzkole. Teraz niewiem poćichu/ co tám rezumuie/ Lecż cnotá nie da nic zle/ gdy kogo ſpráwuie. RejZwierz 57v.

rezumować na kogo [= o kim] (1): (nagł) Ian Mielecki. Woiewodá Podolſki. (–) NA tę głowkę trzebáby/ długo rezumowáć/ Ktoby tám chciał porządnie/ wſzytko zreyeſtrowáć. Bo rozum/ dworſtwo/ dzyelność/ wſzytko ſie zmieſzáło RejZwierz 53.

2. [Powtarzać nauczony materiał [resumo Łac śr] [co]: Audita et dictata á magistro domi cum tuis con diſcipulis rememorato [...] Coż od myſtrza twego ſłychał/ álbo cos ſobie nápiſał to wſſytko domá ſtowárzyſſmy twemy reſumuy á rozmyſlay. MurmSpicz E3 [idem: rezumuy] Wokabul 1539 S3.]
3. Łączyć się, może uzupełniać [komu] (1): Pewnie że z nich [Ligęzów] mogą być/ ſnádnie bákáłarze. Bowiem im rozum s cnotą/ pilnie rezumuią RejZwierz 63v.

LWil