Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MIĄSZ

Następne hasło: MIĄSZO »

MIĄSZEĆ (4) vb impf

miąszeć (2), mięszeć (2), [mięższeć]; miąszeć Calep; miąszeć : mięszeć Mącz (1 : 2).

Fleksja

indicativus
praes
	sg
1	miąszeję
3	mięszeje

praes 1 sg miąszeję (3). ◊ 3 sg mięszeje (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.

Znaczenia

1. Stawać się grubszym, szerszym, tęższym (1)
2. Stawać się gęstszym (2)
3. Stawać się niższym (o głosie) (1)

1. Stawać się grubszym, szerszym, tęższym; crassescere Mącz, Cn (1): Crassesco, Miąſzeyę/ Na ſzerzą roſtę. Mącz 67b; [á iáko [wilgotność] lepſzy bierze ſmák ták też więtſzą ma ſubtelność y zgęſtnienie z ktorey drzewo miężſzeie. Cresc 1571 50 (Linde); Volck L112].

[W przeciwstawieniu: »mięższeć ... chudnąć«: y przeto choc ſye odyma/ á po wiérzchu miężſzeie ćiáło/ we wnątrz chudnie OczkoPrzymiot 397.]

2. Stawać się gęstszym; spissescere Mącz, Calep (2): Mącz 409b; Spissesco ‒ Miąſzeię. Calep 999b.

3. Stawać się niższym (o głosie) (1): Vox roboratur, Mięſzeye/ mężnieye. Mącz 357b.

Synonimy: 2. gęstnąć, gęstnąć się, gęścieć.

Formacje współrdzenne: namięższeć, zmięższeć.

Cf MIĘŻSZENIE