Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MIECZ

Następne hasło: MIECZEWY »

MIECZERZ (2) sb m

Fleksja

N sg miecz(e)rz (2).

Sł stp brak, Sł stp nazw os: Mieczarz (?), Cn, Linde brak.

Znaczenia

Rzemieśnik wyrabiający miecze; tu: zatrudniony przy ich ostrzeniu i polerowaniu (2)

Rzemieśnik wyrabiający miecze; tu: zatrudniony przy ich ostrzeniu i polerowaniu; politor armorum Murm, Bart- Bydg; politor gladiorum BartBydg (2): Politor armorum, eyn harniſchfeger ader eyn ſchwertfeger. Myeczerz Murm 181; BartBydg 118b.

Cf MIECZNIK, MIECZOWNIK