[zaloguj się]
[pdf]

MIESZKAWAĆ (7) vb impf

mieszkawać (4), mięszkawać (3) LibMal (2), CzahTr.

e prawdopodobnie jasne (tak w mieszkać); -kå- (4), -ka- (1); -kå- : -ka- Leop (1:1).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 mięszkåwå mięszkåwają
praet
sg pl
3 m mieszkåwåł m pers mieszkåwali
conditionalis
pl
3 m pers by mieszkåwali

praes 3 sg mięszkåwå (1). ◊ 3 pl mięszkåwają (1). ◊ praet 3 sg m mieszkåwåł (2). ◊ 3 pl m pers mieszkåwali (2). ◊ con 3 pl m pers by mieszkåwali (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde bez cytatu.

Iter. od „mieszkać” ‘żyć, być’; czasem z neutralizacją funkcji iteratywnej; habitare Vulg [gdzie] (7):
a. Przebywać gdzieś, mieć gdzieś stałe lub czasowe miejsce pobytu (6): LibMal 1543/72; Y kthore kędy Stároſtwo [...] ábo wżdam ktore mieſce gdzieby iedno ludzie mieſſkáwáli [quis omnino habitabilis locus] [...] lámenthu nie były pełne? Leop 3.Mach 4/3; Mącz 328c; CzahTr L2.

mięszkawać u kogo [= w czyim domu] (1): yſch Strączek kthori v ſtharuchowſkyego wczągielniczach y wkąſzym domku myąſkawa, Noſſalyewy [...] kuną vkradl LibMal 1549/150.

Zwrot: »mieszkawać w dom(k)u« [szyk zmienny] (2): LibMal 1549/150; [mąż, co miał diabelstwo] nie mieſzkawał w domu [in domo neque manebat] iedno w grobiech. BibRadz Luc 8/27.
b. Prowadzić tryb życia określony warunkami przyrodniczymi (1): Mieſſkawáli [habitabant] ná puſtyniách ſtrumieniow/ y w źiemnych lochách/ ábo ná głaźikach wodnych. Leop Iob 30/6.

Formacje współrdzenne cf MIESZKAĆ.

Cf [MIESZKAWAJĄCY]

ZCh