[zaloguj się]
[pdf]

MOSCHEA (1) sb f

moschea, [mosza].

Fleksja
sg
N mosche(a)
L moszy

sg N mosche(a). ◊ [L moszy.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Dom modłów muzułmańskich, meczet (ze zniekształconego egipsko-arab. masgid, tur. i tat. mesdżid, poprzez włos, moschea, por. też niem. Moschee): Ieſt środ miáſtá [Kalekuta] Kośćioł wielki/ zową Moſchea BielKron 453v; [Ieſt w támtey Moſzy (ták Turcy ſwoie kośćioły zową) ſtudnicá cżyſtey wody/ z pięknego mármoru vcżyniona. BusLic 24].
[Wyrażenie: »moschea turecka«: wniść tam nie wolno chrześcijanom [ani żydom], bo jest moschea turecka, tedy [...] pielgrzymowie, jakoby też tam byli, dostępują zupełnego odpustu. RadzPodróż 61.]

Cf MESCHITA, MIESZCZYD

AKtt