[zaloguj się]
[pdf]

[MUKIER sb m

mukier, mukor.

Teksty nie oznaczają pochyleń.

Fleksja
sg
N mukier
D mukorowi
A mukiera

sg N mukier. ◊ D mukorowi. ◊ A mukiera.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przewodnik, sługa (prawdopodobnie z tur. nuker 'sługa, pachołek, jezdny zbrojny’): wsiadaliśmy na muły, dawszy każdy swemu mukorowi po majdynie GorPeregr 17 [kopia z XVII w.]; Jakoż niejakiego baszy ludzie [...] zepchnęli byli mego sługę z muła i wzięli go i z tym, co na nim było, i tego Murzyna, mukiera, który nam konie najmował, gdy muła uchwycił, dużą buławą stłukli RadzPodróż 31; Aż potem nasz mukier darował mu sześć talarów RadzPodróż 43.]

FP