[zaloguj się]
[pdf]

NAPROWADZENIE (1) sb n

Fleksja

D sg naprowadzęniu.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Skierowanie na właściwą drogę; przen: ten który ieſt latorośl weſzłá zwyſokości/ aby śię wyiaśnił/ tym ktorzy śiedzą wcięmności i cięniu śmierci i naprowadźił (marg) ku naprowadzęniu rć. (–) nogi [dirigere pedes; (marg) ad dirigendos (‒)] naſze na drogę pokoiu. MurzNT Luc 1/79.

Cf NAPROWADZIĆ

KCh