[zaloguj się]
[pdf]

NAPROWADZAĆ (1) vb impf

Fleksja

inf naprowadzać.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. nać.

Przyprowadzać kogoś gdzieś; przen; deducere, inducere, reducere Cn:
Zwrot:»naprowadzać na ścieżkę« = wskazywać właściwy sposób działania: á iżby w zwycżay weſzło, tego któryby takimi mowámi nárabiał, náprowádzáć ná ſzćieſzkę y methodum, żeby do rzeczy mówił. SarnStat 46.

Synonim: nawodzić.

Formacje współrdzenne cf PROWADZIĆ.

KCh