[zaloguj się]

NAROBIĆ (8) vb pf

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w robić).

Fleksja
inf narobić
praet
sg pl
1 f -m narobiła m an
3 m narobił m pers narobili
f narobiła m an

inf narobić (2).fut 1 pl narobi(e)my (1).praet 1 sg f -m narobiła (2).3 sg m narobił (1). f narobiła (1).3 pl m pers narobili (1).

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Wykonać, wytworzyć wiele czego (z subiektywnym odczuciem wielości); facere Vulg (8):

narobić czego (6): Leop Ex 36/20; Ano thák poſpolicie bywa/ kiedy nawięcey chlebá nárobiemy/ áliśći zębow nie będzie. RejZwierc 65v; [biskup] kazał przynieść tyle kápić [!] mniſkich (ktorych iuſz był dał ná to nárobić) ile było Kánonikow SkarŻyw 510. Cf narobić czego komu.

narobić czego komu (3): (nagi) Woyciech/ Ian Kámienieccy. (‒) [...] Ciotká rodzona Pállás im bogini byłá/ Y táż wſzytkich dowćipow cnych im nárobiłá. Bo vmieią w to tráfić co iedno przyſtoi PaprPan C2v; Cornelius Ruffinus, [...] iż z dźieśiąći grzywien śrebrá dał ſobie nacżynia nárobić [comparasset]/ iakoby dał zły wzor do zbytku/ ruſzon był z kołá Senatorſkiego. ModrzBaz 32; CzechEp 79.

narobić co z kim (2): yako czo ya brała thom brała wdomv wlasznym tho czom narobyla szmazem szwym ZapWar 1532 nr 2401, 1532 nr 2480.

Zwrot: »sobie narobić« (1): Atom mowił y mówię/ przećiw ludźiom záráżonym trućizną Antichryſtowſką/ ktorzy [...] znowu ſobie/ [,..] báłwánow nárobili CzechEp 79.

W charakterystycznych połączeniach: narobić bałwanów, chleba, dowcipow, naczynia.

Synonimy: naczynie, nadziałać, naprzyczyniać.

Formacje współrdzenne cf ROBIĆ.

DJ