[zaloguj się]
[pdf]

NASNOWAĆ (2) vb pf

nasnować (2), [nasnuć a. nasnować].

Fleksja
inf nasnować

inf nasnować (2). ◊ [fut 1 sg nasnuję.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Znaczenia
Utkać (2): [Náſnuię/ Telam ordior. Volck Mmm 2v.]
Zwrot: »odsnowane nasnować« (1): Detexta retexere, Záś z nowu tkáć/ odſnowáne náſnowáć. Mącz 554a.
Przen (1):
Zwrot: »przędzę nasnować« (1): Telae ordiri proverbialiter, Przędzę náſnowáć poſtáwić/ to yeſt/ zácząć co trudnego y długiego. Mącz 442b.

Formacje współrdzenne cf SNUĆ.

DJ