[zaloguj się]
[pdf]

NAUSZKA (1) sb f

na-, [nå-].

Fleksja
pl
N nauszki
A nåuszki

pl N nauszki. ◊ [A nåuszki.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.

Ozdoba noszona w uchu, kolczyk; inauris Vulg, Mącz, Cn; stalagmium Cn: Inauris, Náuſzeki [!]/ Nieyákie ochędożenie zauſzne ze złotá/ álbo ze ſrzebrá Mącz 167c; [Záwieśiłem tedy nauſzki [kołſtki Leop 1561] ku okraśie iey/ y mánelle wdziałem ná ręce iey. Leop 1577 Gen 24/47 (Linde)].
[Wyrażenie: »nauszki złote«: A gdy ſie nápili wiełbłądowie/ wyiął mąż nauſzki [kołſtki Leop 1561] złote [inaures aureas]/ ktore ważyły dwá Sykły złotá/ y dwie Mánelle złote Leop 1577 Gen 24/22 (Linde).]

Synonimy: kolce, kołeczko, kołstka, kołtek, zausznica.

Cf NADUSZKA, NAUSZNICA, [NAUSZNIK]

ASt