[zaloguj się]
[pdf]

NIEDOSZCIE (2) sb n

niedoszcie (2), [niedojście].

-ſz- (1), -s- (1).

Pierwsze e oraz o jasne.

Fleksja
sg
G niedoszciå
I niedojści(e)m

sg G niedoszciå (2). ◊ [I niedojści(e)m.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Niedojście do skutku [czego] (2): chczemi extendowacz thak około vielkich rokow niedosczia albo przi ich niebithnosczi iako thes i ziemskich nie sandzenia ZapWar 1546 nr 2646; gdy kto ſub praetextu niedoſzćia granic [= urzędowego wytyczania granic], drugiému tákié pole odéymuie. SarnStat 474; [trzeba pilnie w te rzeczy wejrzeć wmciam, aby więc spuściwszy się na traktaty, za niedojściem albo i nieprzypuszczeniem ich, nie wzięła szwanku R.P. AktaSejmikPozn 1600/217].

Cf DOŚCIE

AŻ