Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEPIĘKNIE

Następne hasło: NIEPIJAN »

NIEPIĘKNY (5) ai

niepiękny (4), niepiekny (1); niepiękny BielŻyw, Mącz; niepiękny : niepiekny Calep (2:1).

W pisowni rozłącznej (4), w łącznej (1).

Teksty nie oznaczają é lub oznaczają niekonsekwentnie; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w nie-).

Fleksja

sg
m	N	niepiękny	f	N	niepięknå

pl
G		niepięknych

sg m N niepiękny (3). ◊ f N niepięknå (1). ◊ pl G niepięknych (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Brzydki, nieładny (4)
2. Niemoralny (1)

1. Brzydki, nieładny; incomptus, inconcinnus, inelegans Calep (4): Illiberalis forma Niepiękna twarz. Mącz 191a; Inconcinnus, inelegans, inornatus, absurdus, incompositus – Nie vłozony, nie piękni, nie vrownany. Calep 522a, 522a, 529b.

2. Niemoralny (1):

Wyrażenie: »[kto] obyczajow niepięknych« (1): Gdy lepak [Dyjogenes] drugiego widział pięknego, ale obycżaiow nie pięknych BielŻyw 75.

Synonimy: 1. gruby, nieozdobny, nieskładny, nieuszykowany, prosty.

Cf PIĘKNY