[zaloguj się]

ROZDARCIE (7) sb n

o jasne; -a- (6), -å- (1); -a- : -å- Mącz (3:1); teksty nie oznaczają .

Fleksja
sg
N rozdarci(e)
G rozdarciå
D rozdarciu
A rozdarci(e)

sg N rozdarci(e) (4).G rozdarciå (1).D rozdarciu (1).A rozdarci(e) (1).

stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

I. Rzeczownik odrozedrzeć (6):
1. Rozerwanie tkaniny; concisio Mącz (3): Concisio, Rozdárcie/ podárcie. Mącz 372a.

rozdarcie czego (1): tedy dawni Doktorowie SS. [...] przez rozdárćie ſzáty Prorockiey/ [...] rozumieią ſekty kácerſkie PowodPr 55.

W przeciwstawieniu: »rozdarcie ... zszywanie« (1): Cżás zyſkánia/ cżás ſtrácenia/ rozdárcia [tempus scindendi Vulg Eccle 3/7; Cżás rozedrżenia Leop] y sſzywánia. BielKron 79v.

2. Rozszczepienie, rozłupanie; caesura, fissio, fissus Mącz (3):

rozdarcie czego (2): Caesura, Rozdarcie drzewá. Mącz 29d, 127b.

Szereg: »rozdarcie, rozrzezanie« (1): Scissilis, Pádáyąci ſie/ roſtępuyący/ álbo łatwi ku rozdárciu/ rozrzezániu. Mącz 372a.
II. To, co powstało wskutek rozerwania tkaniny (1): A teżći żaden nie wſzywa łáty ſukná nowego do ſtárego odzienia/ ábowiem [...] ſtawa ſie ieſzcże gorſze rozdárćie [scissura]. Leop Matth 9/16.

Cf ROZEDRANIE, ROZEDRZEĆ, [ROZEDRZENIE]

KW, (LWil)