[zaloguj się]

NOWICYJUSZ (2) sb m

nowicyjusz (1), nowicyjus (1) SkarŻyw (1:1).

o prawdopodobnie jasne (tak w now-).

Fleksja
sg
N nowicyjusz
G nowicyjusza

sg N nowicyjusz (2).[G nowicyjusza.]

stp, Cn brak, Linde bez cytatu oraz w objaśnienia s.v. nowak i nowouk.

Kandydat do zakonu, odbywający okres próbny [novitiusnowak, dopiero nastały Mącz 253d; nowak, nowotny żołnierz, orator, sługa etc. ‒ novitius Cn] (2): Dány ieſt potym do klaſztoru Kolumbárium iáko nouicius: gdzie niegdy S. Fránćiſzek mieſzkał. SkarŻyw 461, 570; [Ocziecz opath klaſtor nauiedzaiącz inſzi [...] niema bracz zakonika zonego klaſtoru do poſłuſzeniſthwa ſwego. ani nouiczuſſa. StatNorb 351].

Synonimy: »nowotny brat«, nowowstępień.

AKtt