[zaloguj się]
[pdf]

NOWOKRZCZEŃSTWO (4) sb n

nowokrzczeństwo (3), nowokrczeństwo (1); nowokrzczeństwo SarnUzn, PowodPr (2); nowokrczeństwo CzechEp.

Teksty nie oznaczają é oraz ó; wszystkie o prawdopodobnie jasne (tak w nowo- oraz -stwo).

Fleksja
sg
N nowokrzczeństwo
A nowokrczeństwo
L nowokrzczeństwie

sg N nowokrzczeństwo (2). ◊ A nowokrczeństwo (1). ◊ L nowokrzczeństwie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Herezja powstała w XVI w. w Szwajcarii, Niemczech i Holandii, charakteryzująca się negatywnym stosunkiem do chrztu niemowląt i będąca w opozycji zarówno do Kościoła katolickiego, jak i do zinstytucjonalizowanych form reformacji luterskiej i kalwińskiej (4): iż przydzie do thego/ że ſie będziem iteż muśimy krzćić znowu/ ponieważeſmy okrzeżeni w inſzey wierze/ kthorą oni zową Turecką álbo żydowſką. (marg) Nowokrzcżeńſtwo. (–) SarnUzn H5v; CzechEp 57; Obácż. W Nowokrzcżeńſtwie Biſurmáńſtwá wielkie pocżątki. PowodPr 35 marg.
Szereg: »aryjaństwo i nowokrzczeństwo« (1): Gdy potym przeklęte Aryánſtwo y Nowokrzcżeńſtwo/ tám [w Węgierskiej ziemi] koſz ſwoy záłożyło PowodPr 33.

Synonim: aryjaństwo.

AKtt