[zaloguj się]
[pdf]

OBACZANIE (6) sb n

o oraz drugie a jasne, pierwsze a pochylone; tekst nie oznacza é.

Fleksja
sg
N obåczani(e)
G obåczaniå

sg N obåczani(e) (1). ◊ G obåczaniå (5).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. obaczać.

Znaczenia
1. Rozumienie (1):

[obaczanie czego: Lecż takie piſmá obacżánie wielce ieſt ſzkodliwe/ ktore ſámemu tylko Antichriſtowi á Sżátánowi przyſtoi. BudArt G4.]

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): A ty [znaki] ſą myſlenye/ mowá/ [...] pámyęć przeſſłych rzeczy/ wyádomoſć przyſzłych/ [...] obaczánye co z czego/ á co po czem ma być KromRozm III B7.

2. Rozmyślanie, kontemplacja (5):

obaczanie czego (4): Są [...] iedni ludzie ná ſwiecie/ kthorzy telko ſie około byſtrośći rozumu/ y ſuptylnie obacżánia rzecży pętháią GórnDworz Gg7; [musi] od obacżánia czudnośći w iednym ciele/ poſthąpić do obacżánia czudnośći we wſzytkich ná ſwiecie rzecżach GórnDworz Mm4v, Gg8v.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): niechay ſię wola twoiá pobudzi/ do pilnego obacżánia/ ieſliś podległ onemu grzechowi álbo nie LatHar 665.

Wyrażenie: »pilne obaczanie« (1): LatHar 665 cf Ze zdaniem dopełnieniowym.

Cf OBACZAĆ

KW