[zaloguj się]
[pdf]

OBEŹRZYCIEL (1) sb m

obeźrzyciel a. obezrzyciel.

Fleksja

V sg obeźrzycielu.

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Ten, kto ogląda; stróż [czego]:
Wyrażenie: »wierny obezrzyciel«: O krolu niebieſki/ o wierny obezrzicielu każdégo cżyſtégo ſertza [...] ty wiéſz ijżem iá nigdy mégo ſertza niepokálala OpecŻyw 6.

AS