[zaloguj się]

OBŁUDZENIE (1) sb n

Fleksja

I sg obłudzenim.

stp: obłudzienie, Cn, Linde brak.

Pomyłka, błąd [czyje]: Ale iuż teraz nie báwiąc ſię inſzymi/ zá obłudzenim [errata zmienia: obłądzeniem] tych naprzednieyſzych/ ná ktorych wſzytko zawiſzło XK. mniemanie: to ieſzcże ktemu mowię/ iż záraz vpáda iego wſzytek fundament nieſtátecżny CzechEp 265.

Synonimy: błąd, chyba, chybienie, myłka, omyłka.

Cf OBŁUDZIĆ, [OŁUDZENIE]

JB