![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: OBŁYSIAĆ SIĘ | Następne hasło: OBŁYSIĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OBŁYSIAŁY (4) part praet act
o prawdopodobnie jasne (tak w ob-); a jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| f | A | obłysiałą | n | A | obłysiał(e) |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | obłysiał(e) |
sg f A obłysiałą (2). ◊ n A obłysiał(e) (1). ◊ pl N subst obłysiał(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w. s.v. obłysieć.
Znaczenia
Pozbawiony włosów, z którego wyszły włosy (4): gdy ie [muchy] ſpali á popiol z miodem zmieſzawſzy na mieſcze obłyſiałe pomazuie/ thedy włoſy naraſtaią. FalZioł IV 29a; Okkázią podobno/ trefunkiem może zwáć/ Tę s tyłu obłyſiáłą/ kazáli málowáć. RejZwierz 114v.
Wyrażenie: »obłysiała głowa« (1): Gnoy też z czebulą z tłucżony na obłyſiałą głowę pomaga. FalZioł IV 14d.
Przen (1):
Wyrażenie: »obłysiała głowa« = naga czaszka (1): Bo iuż w ten cżás od ręki mey nie ieden z nich zginie/ Záſwiecą ſie po wſzech polach obłyſiáłe głowy LubPs gg6.
Synonimy: bezwłosy, goły, oblazły.
MC