[zaloguj się]
[pdf]

OBNAŻYĆ SIĘ (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w ob-); a (1) Phil, å (1) Leop.

Fleksja
praet
sg
3 f obnażyła sie
plusq
pl
3 m pers byli się obnażyli

fut 3 sg obnåży sie (1). ◊ [praet 3 sg f obnażyła sie.] ◊ plusq 3 pl m pers byli się obnażyli (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. obnażyć.

Stać się nagim, nieosłoniętym; przen (2):
a) Zostać pozbawionym [od czego] (1): Thrzćiná y ſitowie powiędną/ obnaży ſie łożyſko potokowe od ſtoku ſwego [Nudabitur alveus rivi a fonte suo] y káżde oſianie wilgotne oſchnie Leop Is 19/7.
b) Zbiednieć, zubożeć [czym] (1): Pánowie przećiwko onemu práwu iáwnie ziemie poſiadáli/ cżym ſie byli ludzie ták bárzo obnáżyli/ że iuż áni woiowáć/ áni ſynow ſwych wychowywáć/ áni ſie ożeniáć chcieli Phil P4.
c) [Zostać ujawnionym:
Szereg: »obnażyć się a odkryć«: Zrozumiawſſy thedy Nykánor że ſie iuż obnáżyłá á odkryłá rádá iego [quoniam obnudatum est consilium eius]: wyćiągnął przećiwko Iudzie ku boiowi przy Káfárſálámá. Leop 1.Mach 7/31 (Linde).]

Synonim: rozebrać się.

Formacje współrdzenne cf NAŻYĆ.

MC