« Poprzednie hasło: OBRUSZAĆ | Następne hasło: OBRUSZENIE » |
OBRUSZAĆ SIĘ (10) vb impf
się (7), sie (3).
o oraz a jasne.
inf | obruszać się | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
pl | |||
1 | obruszåmy się | ||
3 | obruszają się |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | obruszåj się |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by się obruszåł |
inf obruszać się (1). ◊ praes 1 pl obruszåmy się (1). ◊ 3 pl obruszają się (1). ◊ imp 2 sg obruszåj się (6). ◊ con 3 sg m by się obruszåł (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.
- 1. Występować przeciw powodowany gniewem (9)
- 2. Dziwić się (1)
obruszyć się dla kogo [= z powodu kogo] (1): NIe obruſzay ſię dla złośćiwych [Ne misceas te cum malignis]/ nie záwiduy dla cżyniących prożność. BudBib Ps 36/1.
obruszać się przeciw komu (2): Przeciw Tym ktorzy beli contrary [...] aby się nie obruszał ActReg 39. Cf Zwrot.
obruszać się czym (1): Trzecie chociay widziſz ſtany ludzkie w przełożeńſtwiech y w inych fortunach pływáiące/ nic ſie tym nie obruſzay á pomni ſłowá Páńſkie/ iż tobie nic do tego RejPos 281v.
Ze zdaniem przyczynowym (2): Nie obruſzay ſye/ że kto niewſtydliwie W grzechu ſye kocha/ y wſzetecznie żywię [Noli oemulari in malignantibus Vulg Ps 36/1] KochPs 52 [przekład tego samego tekstu] CzahTr B2.
Ze zdaniem warunkowym (1): ludźie wyſokiego ſtanu/ [...] więcey ſię obruſzáią [magnis moveri]/ gdy by obacżyli/ áno ich dobremu mnimániu kto co vwłacża/ niżli podły lud ModrzBaz 73.
W połączeniu szeregowym (1): Przeſtań gniewu á opuść zápálcżywość/ nie obruſzay ſię [Desine a furore et relinque iram]/ wſzákoż zle cżynić. BudBib Ps 36/8.
Synonimy: 1. gniewać się, obrażać się, oburzać się, złościć się.
Formacje współrdzenne cf RUSZAĆ.
AS