[zaloguj się]
[pdf]

OBRZEDZAĆ (1) vb impf

obrzedzać, [obrzydzać].

o prawdopodobnie jasne (tak w o-); obrzedzać z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 obrzedzåm, obrzydzam
3 obrzydzå

praes 1 sg obrzedzåm, [obrzydzam]. ◊ [3 sg obrzydzå.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Czynić wstrętnym, odrażającym: Obsaturo – Obrzedzam, oſklivo czinie. Calep 716a; [Obrzydzam/ Abominabilem facio. Volck Nnn4a].

[obrzydzać kogo komu: ten statut [a mężobójstwie] nas wszytkim inszym narodom obrzydza PismaPolit 288.]

AS