[zaloguj się]
[pdf]

OBRZYDNĄĆ (8) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
praet
sg
3 f obrzydła
imperativus
sg
3 niech obrzydnie
conditionalis
sg
3 m by obrzydł
f by obrzydła

fut 3 sg obrzydnie (2). ◊ 3 pl obrzydną (2). ◊ praet 3 sg f obrzydła (1). ◊ imp 3 sg niech obrzydnie (1). ◊ con 3 sg m by obrzydł (1). f by obrzydła (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Stać się niemiłym, wstrętnym; sprzykrzyć się (8): FalZioł IV 20a; Poćiechy y roſkoſzy świátá y ćiáłá tego: boleśćią ſię kończą/ [...] A ony niebieſkie nigdy nie obrzydną/ nigdy ſię nie ſtárzeią. SkarKaz 637b.

obrzydnąć komu [w tym: sobie (1)] (6): Záwżdy złośćiwy ſam ſobye obrzydnie w złośći ſwey. LubPs C3v marg; naywięcey ſie o tho ma ſtáráć [dworzanin] áby pánu nie obrzydł. GórnDworz K8; ReszList 153; SkarKaz 123a marg, 422b. Cf »[komu] na wieki obrzydnąć«.

Zwrot: »[komu] na wieki obrzydnąć« (1): Abowiem pánowie/ wielekroć/ gdy cżego dla kogo ná wielką/ á z vśiłowániem prośbę/ nie vcżynią/ [...] pocżynáią więcz od niego ſtronić/ áż ku temu przydzie/ iż im tákowy cżłowiek ná wielki obrzydnie. GórnDworz K7v.

Synonim: obmierznąć, omierznąć.

Formacje współrdzenne cf BRZYDZIĆ.

AS