[zaloguj się]
[pdf]

OBWALAĆ (1) vb impſ i pf

o prawdopodobnie jasne (tak w ob-); pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja
inf obwålać
imperativus
sg
2 obwålåj

[inf obwålać. ◊ fut 2 sg obwålåsz.] ◊ imp 2 sg obwålåj. ◊ [part praes act obwålając. ◊ part praet act obwalåwszy.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. obwalić.

Obtoczyć, obrócić coś w czymś pokrywając tym rzecz obracaną:

[obwalać co czym: potym cżyń z onego ćiáſtá kulki/ obwaláiąc ie mąką Krochmalową SienHerb 568a.]

[obwalać co w czym: A gdy ią [świecę] w śniegu obwalaſz zápaliwſzy/ będzie ſie zdáć iżby płomień wychodził z śniegu SienHerb 612a; Pálládyus [...] każe zbieráć doſtałe náśienia [...]/ potym obwaláć nieiákie powrozy ſtáre/ w mące/ tákże też w ono ćiáſto zgrzebl [...] námieſzáć Cresc 1571 146 (Linde).]

[obwalać czym: Oną gliną ſprzodku rzadką/ á co dáley to gęſtſzą obwalay SienHerb 604b. Cf obwalać co czym.]

[obwalać w czym: zmieſzay ty rzecży [= proch, sok, miód] ſpołem á vcżyń cżopek z báwełny obwálawſzy [obwałkowawszy FalZioł I 58d] w tych rzecżách/ włoż do máćice SienHerb 72b. Cf obwalać co w czym.]

a. Opanierować [co w czym]: nadziałay gałek, ſmaż że ie w maſle/ potym vſmażywſzy obwalay ie w ſyrze tartem á vſuſz FalZioł III 40d.

Formacje współrdzenne cf WALIĆ.

JR