[zaloguj się]
[pdf]

OBWADŹCA (2) sb m

obwadźca a. obwadzca (2).

Fleksja

G sg obwådźce (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Ten, kto obmawia, szkaluje, oszczerca, podżegacz; susurro PolAnt (2): Gdy niemáſz drew gáśnie ogień/ ták gdy niemáſz obwadzce vſtánie roſtyrk. BudBib Prov 26/20; Słowá obwadzce ſą iáko zránionych/ á też z ſtępuią do wnętrza brzuchá. BudBib Prov 26/22 [idem] [BudBib Prov 18/8 (Linde)].

Synonimy: oszczerca, podszczuwacz, potwarca.

JR