[zaloguj się]
[pdf]

ODCIRPIEĆ (15) vb pf

odcirpieć (8), odcierpieć (7): odcirpieć SeklWyzn, RejWiz, RejPos, RejZwierc (4); odcierpieć RejRozpr, MurzHist, Mącz (5).

o oraz oba e jasne.

Fleksja
inf odcierpieć
praet
sg
3 m odcierpiåł
con praet
sg
1 m bych był odcirpiåł

inf odcierpieć (9). ◊ fut 1 sg odcierpię (1). ◊ 2 sg odcierpisz (1). ◊ praet 3 sg m odcierpiåł (2). ◊ con praet 1 sg m bych był odcirpiåł (1). ◊ part praet act odcirpiåwszy (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Przeżyć do końca przeznaczone sobie przykrości, dolegliwości; defungi laboribus Cn (9):

odcierpieć co (6): Acz mię trochę nędzá gniećie To też od cierpię ná ſwiećie RejRozpr E3; SeklWyzn G; RejPos 293; RejZwierc 101, 166v marg, Aaa4v.

Ze zdaniem dopełnieniowym (2): Lepiey zárázem odćirpieć co potym ma być. RejZwierc 166v marg [idem] Aaa4v.

Zwroty: »mękę odcirpieć« (1): powiedaią że winę na tym ſwiecie odpvſci [Pan Bóg]/ ale mekę na onym ſwiecie mvſi odcirpieć SeklWyzn G.

»zarazem, razem, raz odcirpieć« (4:1:1): A ieſzcże to nagorſza/ by iuż raz odćirpieć/ Ale ſłyſzę iż potym ſnadź iuż ná wieki być W ſrogich mękach/ ieſli kto tu bez łáſki Bożey/ Pod tę koſę okrutną głowę ſwą podłoży. RejWiz 83; RejPos 248; RejZwierc 87v, 101, 166v marg [idem], Aaa4v.

a. Ponieść karę za zły uczynek, odpokutować; dependere poenam, haurire supplicium, luere scelus Mącz (6): Dependere poenas, Odcierćpieć. Mącz 307d.

odcierpieć co (4): Mącz 199d cf W połączeniu szeregowym. Cf »odcierpieć winę«.

W połączeniu szeregowym (1): Quomodo ergo haec lues, Iáko to záwetuyeſz/ odcierpiſz/ zápłáćiſz. Mącz 199d.

Zwroty: »za [czyje] grzechy odcierpieć« (1): on téſz dla ciebie na krzyżu wiſiał i za twé grzechy odcierpiał MurzHist F.

»odcierpieć winę« = dependere poenam, haurire supplicium, luere scelus Mącz [szyk zmienny] (3): Meritas dependit poenas, Zásłużone winy odcierpiáł. Mącz 217d, 153c, 199d.

Synonim: odpokutować.

Formacje współrdzenne cf CIERPIEĆ.

Cf ODCIERPIENIE

DDJ