[zaloguj się]
[pdf]

ODDAROWANIE (3) sb n

Oba o oraz oba a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
N oddarowanié
G oddarowaniå
A oddarowani(e)

sg N oddarowanié (2); -é (1), -(e) (1). ◊ [G oddarowaniå.] ◊ A oddarowani(e) (1).

Sł stp brak, Cn s.v. oddanie dobrego, Linde w objaśnieniu s.v. oddarowny.

Odpłacenie się, odwdzięczenie się; remuneratio Calep (3): Calep 910b; Ták ći y Moyzeſz pátrzał ná oddárowánie: y Dawid záchował Páńſkie przykazánia dla odpłáty wieczney. WujNT 21.
a. [Zrewanżowanie się darem: mnie więcéy dał/ choćia tóż dał/ á to z téy miáry/ iż dał bez żadnéy oddárowánia nádźieie. SenekaGórn 58.]
b. Dar dany w rewanżu (1): Antidora – Oddorawanie [!], oddanie. Calep 76a.

Synonimy: nagroda, nagrodzenie, oddanie, oddziałanie, oddzielenie, odpłata, odsługa, odsłużenie, odwetowanie; b. oddatek.

Cf ODDAROWAĆ

KW, MG