[zaloguj się]
[pdf]

ODELGA (5) sb f

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
sg
N odelga
G odelgi
A odelgę

sg N odelga (1). ◊ G odelgi (3). ◊ A odelgę (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

1. Ulga, zmniejszenie dolegliwości (4): powiádáiąc iż [...] łąki/ Role/ ſtátki biorą nam kiedy chcą/ [...] y wiele inych rzecży nápiſáli/ żądáiąc iákiey w tym odelgi BielKron 203; In miseriis requiescere, Odelgę nędzóm ſwym náleść. Mącz 342a; wielka odelgá ieſt/ kiedy ty miłoſcią ſtrapiony/ maſz przed kim cięſzkość ſwą wynorzyć GórnDworz Dd2v, Aa8; [Tám Iędzá zákrywſzy ſie piekielna bogini/ Niebu y źiemi wielką odelgę vczyni VergKoch 205 (Linde)].

[W przeciwstawieniu: »odelga ... ucisk«: ále też wiedzą iż záſie nápiſano / że ták dáwáć mamy/ iákoby inſſym odelgá niebyłá á nam ſamym vćiſk. LorichKosz 173v (Linde).]

2. Odroczenie, zwłoka (1): Przymierza Pigmeowie do trzech dni prośili [...]. Woyná odelgi nie ma/ bitwę im poſłáli KmitaSpit C4v.

Synonimy: 1. obelżenie, odłoga, ulga.

Cf ODELŻENIE

MM