[zaloguj się]
[pdf]

ODŁOŻYĆ SIĘ (5) vb pf

sie (4), się (1).

Oba o jasne.

Fleksja
inf odłożyć się
praet
sg pl
3 f odłożyła się m an
n subst odłożyły się
plusq
sg
3 n odłożyło się było

inf odłożyć się (2). ◊ [fut 1 sg odłożę się.] ◊ praet 3 sg f odłożyła się (1). ◊ 3 pl subst odłożyły się (1). ◊ plusq 3 sg n odłożyło się było (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. odłożyć.

1. Odzwyczaić się, wyzbyć się czegoś; amovere, exolescere Mącz (2):

odłożyć się czego (1): Odium invidiam, metum, cupitidatesque omnes amovere, Odłożyć ſie tych rzeczy. Mącz 234b.

[cum inf: Wątrobk z mientuſá ieść ſie nie odłożę. BielawMyśl F2v.]

Przen [czemu] (1): AEtas tua ab ea patienda exoleverat, Twoye látá yuż ſie temu odłozyły/ nie miałeś tego ná twe látá cierpieć. Mącz 262a.
2. W funkcji biernej: Zostać przełożonym na inny termin (3):

odłożyć się do kiedy (1): iedno widząc/ iż ſię cżás onego dniá ſkroćił/ roſkazałem prośić/ áby ſię tá rzecż do záiutrká odłożyć mogłá. NiemObr 24.

odłożyć się z czego (1): iákó ſie to tu było wſzyſtko odłożyło z Séymu Wárſzáwſkiégo/ y nie odpráwiło ſie tu. SarnStat 400.

odłożyć się na co [= na kiedy] (1): około których liſtów ná przeſzłym Séymie Wárſzáwſkim przy Rewiziiéy nieiáka róznicá byłá/ y tu ſie ná ten Séym odłożyłá SarnStat 94.

Synonimy: 1. oduczyć się, odwyknąć, odzwyczaić się; 2. odwlec się.

Formacje współrdzenne cf ŁOŻYĆ.

Cf ODŁOŻENIE, ODŁOŻONY

LWil