![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [ODMYNIENIE] | Następne hasło: ODMYT » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ODMYŚLIĆ (1) vb pf
o jasne.
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 1 | m | -m odmyślił |
| 3 | m | odmyślił |
praet [1 sg m -m odmyślił.] ◊ 3 sg m odmyślił.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Doprowadzić do końca myślenie na jakiś temat, dojść do jakiejś konkluzji [co]: O przyſzłym dniu niechay próznéy rády: Iuż to dawno Bóg odmyślił w niebie/ A ktéy rádźie nie przypuſczą ćiebie. KochPieś 24.
[Ze zdaniem dopełnieniowym: [dworska niemoc] Fráncuzom/ naczęśćiéy nogi [...] náchodźi [...]: Włochom/ ácz ſkryte częśći niż infzym nie mniéy/ ále twarz/ vſtá/ nos/ bárzo częſto: ieili dla perfumów/ álbo w cáłowániu roſpuſty/ ieſzczem nie odmyślił. OczkoPrzymiot 7 (Linde).]
Formacje współrdzenne cf MYŚLIĆ.
MP