[zaloguj się]

ODPRAWNY (1) ai

o oraz a jasne.

[comp odprawniejszy.]

Fleksja
sg
mNodprawny
Aodprawny
Iodprawniejszym
pl
N m pers odprawni

sg m N odprawny.[A odprawny.I odprawniejszym.pl N m pers odprawni.]

stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

1. Prawdopodobnie: Szybko znikający: Tego [gwiazdozbioru Ołtarz] biég ieſt odpráwny: bo przećiw iáſnému Płómieniowi położon ieſt Arkturowému. KochPhaen 16.
2. [Dotyczący odprawienia od siebie, rozwodowy:
Zestawienie: »list odprawny« = określony obyczajem i prawem żydowskim sposób unieważnienia małżeństwa: Cżemuż tedy Moyzeſz roſkazał dáć iey [żonie] liſt odpráwny [libellum repudii]/ y opuśćić ią. Leop Matth 19/7 (Linde).]
3. [Przystępny, u którego można łatwo coś załatwić: Tym bowiém ſpoſobem/ gdy tego rádá dozrzy co ná nie włożą/ iuż we wſzytkich ſpráwách y rzeczách ſwoich [pan] będźie odpráwnieyſzym/ y bez wſzelákiégo zátrudnienia/ y bez vprzykrzenia cokolwiek ſie przytoczy odpráwi CerGór 44; którzy [ludzie] [...] káżdégo obráżą/ vfráſuią/ [...] nie ſą odpráwni/ trudna z nimi rozmowá/ trudna ſpráwá/ trudny do nich przyſtęp CerGór 137.]

Cf [NIEODPRAWNY]

AL