Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ODPROWADZINY

Następne hasło: ODPROWADZONY »

ODPROWADZON (9) part praet pass pf

odprowadzon (6), odprowadzony (3).

Pierwsze i drugie o oraz a jasne; -on z tekstów nie oznaczających ó; -ony.

Fleksja

sg
m	N	odprowadzon, odprowadzony

pl
N	m pers	odprowadz(e)ni
N	subst	odprowadzon(e)

sg m N odprowadzon (6), odprowadzony (1); ~ (praed) odprowadzon (6). ◊ pl N m pers odprowadz(e)ni (1). subst odprowadzon(e) (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: odprowadzon od kogo (1) WujNT, przez kogo (1) StryjKron.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Któremu towarzyszyło się w drodze, aby nie szedł, nie jechał sam (6)
2. Zaopatrzony na drogę (2)
3. Który wrócił, przywrócony (1)

1. Któremu towarzyszyło się w drodze, aby nie szedł, nie jechał sam [dokąd] (6): A ktora wchodzilá [do łożnice królewskiej] wiecżor/ wychodziłá ráno: á ták z thąd do inego domu bywáły odprowádzone [deducebatur] Leop Esth 2/14; mátká krolowey z brátem Káźimierzem [...] byli dłużey pozoſtáli/ potym odpráwieni y odprowádzeni ná Powázę. BielKron 408v, 460v; Támże Iurgi Syn Swántoſłáwow [...] był [...] poimány/ á do Skirgáyłá przywiedziony/ ále gdy przyſiągł poſłuſzeńſtwo/ [...] był odprowádzon przez Skirgáyłá do Smolenſká StryjKron 477, 442; WujNT Rom 15/24.

2. Zaopatrzony na drogę [dokąd] (2):

Wyrażenie: »[czyim] nakładem odprowadzon« (2): BielKron 379; A ták gdy Sigmunt chćiał do Krákowá przyiácháć/ nie chćieli go puśćić/ [...] Przeto ſtámtąd do Bochni/ potym do Sącza/ á ſtámtąd záś do Węgier Polſkim nakłádem odprowádzon [idem BielKron] (marg) Polacy Sigmu[n]tá dawſzy mu ná ſtráwę wygnáli. (–) StryjKron 472.

3. Który wrócił, przywrócony (1): Reductus, Prziwrócony/ też odprowádzony Mącz 96d.

Synonimy: 1. odwiedziony; 5. przywrocony.

Cf NIEODPROWADZONY, ODPROWADZIĆ

ZCh