[zaloguj się]
[pdf]

ODROŚĆ (10) vb pf

Pierwsze o jasne; inf z tekstu nie oznaczającego ó.

Fleksja
inf odr(o)ść
praet
sg
3 m odrósł
plusq
pl
3 subst były odrosły
conditionalis
pl
3 subst by odrosły

inf odr(o)ść (1). ◊ fut 3 sg odroście (1). ◊ 3 pl odrostą (2). ◊ praet 3 sg m odrósł (2); -ó- (1), -(o)- (1). ◊ plusq 3 pl subst były odrosły (1). ◊ con 3 pl subst by odrosły (2). ◊ part praet act odr(o)swszy (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Wyrosnąć ponownie (5):

odrość komu (2): Przeto Ammon poſłom Dawidowym chcąc im lekkość wyrządzić/ ogolił poł brody káżdemu [...]. A gdy to Dawidowi powiedzyano/ poſłał przećiw poſłom áby mieſzkáli w Ierycho/ áżby im brody odroſły. BielKron 70v. Cf Zwrot.

Zwrot: »[komu] znowu odrość« (1): [Orzeł] Vrodę mieni y ſtárość/ A muśi mu z nowu odrosć/ Páznogcie pyerze tákież nos/ Więc ktemu y oſobny głos RejPos A2.
Przen (2):

odrość komu (1): A ták obrzeż [paznokcie] ku diabłu [...] wſzák zá to nic nie daſz. Bo ieżliże rad miewaſz tákowe forboty/ Odroſtąć tákie drugie ieſzcże do ſoboty. CzahTr L2.

Zwrot: »odrość znowu« (1): ále do ſoboty/ Ieſzcżećby ſnadź odroſły/ z nowu ty forboty [tj. paznokcie]. RejZwierz 140v.
a. O roślinach (1): Bo (y) drzewo ma nádzieię/ choćby ie przyćięto. Ieſzcże odrośćie [innovabitur] á látorośl iego nie vſtánie. BudBib Iob 14/8.
2. Wyrosnąć, stać się dość wielkim (5):
a. O roślinach (4): Gdyſz y náſienie kożde co w zlą ziemię w padnie/ Málutzko kęs odroſwſzy wnet zaś vſchnie ſnádnie. KrowObr Av; Seminarium, Mieſce do młodych ſzczepów/ ſzczepienia/ które potim ná ynſze mieſcá gdy yuż odroſtą przeſadzáyą Mącz 381c, 302d.

odrość od czego (1): niechay poſchną ieſſcze w młodoſći ſwoiey iáko gałąſki młode ktore ieſſcze były nic odepniá nieodroſly RejPs 85v.

b. O człowieku (1):
Zwroty: »odrość do dziecinych lat« (1): y przeto ſkoro odroſł znięmowiątek do dźiećinych lat dano mu preceptora BiałKaz I3.

»odrość z niemowiątek« (1): BiałKaz 13 cf »odrość do dziecinych lat«.

Formacje współrdzenne cf ROŚĆ.

Cf ODROSŁY

MP, RS