[zaloguj się]
[pdf]

ODRYCZEĆ (1) vb pf part

Fleksja

part praet act odryczåwszy.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. odryknąć.

Skończyć ryczeć: Bo wżdy iuż bydlę odrycżawſzy raz/ bolu álbo ſmęthku ſwego przeſtánie/ á potym trawką á ziołkámi ſie cieſzy. RejZwierc 155.

Formacje współrdzenne cf RYCZEĆ.

MP, RS