[zaloguj się]
[pdf]

ODWIEŹĆ SIĘ (8) vb pf

się (5), sie (2).

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w od-); w praet e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w odwieźć).

Fleksja
inf odwi(e)źć się
praet
sg pl
1 m m pers odwieźlismy się, -smy się odwieźli
3 m m pers odwieźli się
f odwiozła się m an

inf odwi(e)źć się (1). ◊ praet 3 sg f odwiozła się (1). ◊ 1 pl m pers odwieźlismy się, -smy się odwieźli (2). ◊ 3 pl m pers odwieźli się (3). ◊ part praet act odwi(o)zszy się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Oddalić się jadąc; odjechać; odpłynąć; provehi PolAnt (8): BudNT Act 21/1, 2, f4v marg; y rzekł do nich: Przeprawmy ſię ná onę ſtronę ieźiorá. Y odwieźli ſię. WujNT Luc 8/22.

odwieźć się od czego (1): Gdyż ſie thedy od brzegá odwieźli/ iacháli ku Thyru. HistRzym 15v.

odwieźć się na jaką odległość (1): A gdy ſie odwieźli [Cum remigassent] iákoby ná pięć y dwádzieśćiá álbo trzydzieśći ſtáiánia/ vyźrzeli Iezuſá chodzącego po morzu Leop Ioann 6/19.

odwieźć się skąd (1): A ſtámtąd odwiozſzy ſię [inde navigantes]/ názáiutrz przybiegliſmy przeciw Chiiu WujNT Act 20/15.

Przen (1):
Zwrot: »dalej się odwieźć [od kogo]« (1): Wſzytkiegom tego pokuſzał w mądrośći y rzekłem/ będę mądrym/ á oná ſie dáley odwiozłá odemnie więcey niż byłá. BielKron 81.

Formacje współrdzenne cf WIEŹĆ.

Cf [ODWIEZIENIE]

ZZa