[zaloguj się]
[pdf]

ODZIEDZICZAĆ (2) vb impf

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz dziedziczyć).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 odziedziczå odziedziczają

praes 3 sg odziedziczå (1). ◊ 3 pl odziedziczają (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. odziedziczyć.

Otrzymywać w udziale: osiągać, dostępować; uczestnić w czymś; przen; iure haereditario possidere PolAnt [co] (2): To lepak mowię bráćia/ iż ćiáło y krew kroleſtwá Bożego odziedziczyć niemoże. Ani ſkázá nieſkáżenia odziedzicża. BudNT 1.Cor 15/50; WujNT 762 marg; [Sławę mądrzy odziedzicżáią/ lecż głupi háńbę odnoſzą. BudBib Prov 3/35 (Linde)].

Formacje współrdzenne cf DZIEDZICZYĆ.

MM