[zaloguj się]
[pdf]

ODZIEDZKA (4) sb f

Zawsze -c-.

o, e oraz a jasne.

Fleksja
sg
N odziedzka
A odziedzkę

sg N odziedzka (2). ◊ A odziedzkę (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Dem. od „odziedza”, z neutralizacją funkcji deminutywnej; reticulum Vulg; involucrum, omentum Mącz (4): Omentum, Wnętrzna błónká álbo odziecká którą wnętrznośći á zwłaſzczá żołądek bywa nákriwan. Mącz 263c; Involucrum, Wſziſtko to czym nieco bywa obwiyano/ odziewano/ álbo obleczono/ odziecká/ błońká. Mącz 507b.
Wyrażenie: »odziedzka wątroby, wątrobna« = reticulum iecoris Vulg (1:1): łoy kthory był około wnęthrzá/ y odzieckę wątrobną/ y dwie nerce z łoiem ich/ zápalił w ołtarzu Leop Lev 8/16; odzieckę też wątroby/ y dwie nerce z łoiem ich/ y pięć práwą/ oddzielił. Leop Lev 8/25, [Ex 29/13, Lev 3/4].

Synonim: błonka.

Cf [ODZIANKA], ODZIEDZA, ODZIEŻA

MM