[zaloguj się]
[pdf]

ODZIERŻAĆ (3) vb impf

e oraz a jasne.

Fleksja
inf odzierżać
indicativus
praes
sg pl
1 odzierżåm
3 odzierżają

inf odzierżać (1). ◊ praes 1 sg odzierżåm (1). ◊ 3 pl odzierżają (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. Uzyskiwać, osiągać w wyniku własnego postępowania (2): Pervinco – Zwiczezam, Odzierząm. Calep 794b.
Zwrot: »zapłatę [w kogo] odzierżać« (1): nie tylko ią [pożądliwością] nie grzeſzą/ ále y ſtátecżnie woiuiąc/ zapłátę v Bogá odźierżáią. WujJud 102v.
2. Zatrzymywać w jakimś miejscu [gdzie] (1): Continere exercitum vel equitatum castris, W oboźie odzierżać. Mącz 446d.

Synonim: 1. zwyciężać.

Formacje współrdzenne cf DZIERŻEĆ.

Cf OBDZIERŻAĆ, ODZIERŻANY

MM